Późne lato to czas migracji wielu gatunków ptaków. Spektakularne i głośne stada szpaków, klucze żurawi, czy gęsi zwrócą uwagę nawet przeciętnego przechodnia. Inne ptaki, na przykład te migrujące nocą, w danym tygodniu po prostu są, a chwile później zauważamy, że już nie sposób ich spotkać. I rzadko kto zastanawia się nad tym, jak 5-10 gramowy ptak pokonuje drogę kilku tysięcy kilometrów. Pisałam już na blogu o kilku ptakach migrujących i w następnych wpisach planuję tę serio znacząco poszerzyć. Dziś chciałam się skupić na ptaku łatwym do obserwacji podczas wiosny i lata, który na zimę wyruszy w swoją podróż do Afryki.

W Polsce w miarę łatwo spotkamy trzech przedstawicieli rodziny świstunek: piecuszka, pierwiosnka oraz świstunkę leśną. Wszystkie trzy są bardzo do siebie podobne, zwłaszcza kiedy przemykają w koronach drzew. Piecuszek (Phylloscopus trochilus ang. willow warbler) jest bliźniaczo podobny do pierwiosnka. Najlepszym sposobem ich odróżnienia jest głos, piosenka piecuszka jest bardzo melodyjna i charakterystyczna. Jeżeli ptak akurat nie śpiewa, są też drobne różnice w wyglądzie, które z bliskiej odległości pomagają je odróżnić.

Wyraźna biała brew, jasne brązoworóżowe nogi, jasna plama na policzku oraz biały spód to cechy pozwalające odróżnić go od pierwiosnka. Jednak najlepiej odróżniać je po głosie, ponieważ te cechy nie zawsze są łatwo widoczne (np. przez światło), oraz zmienność osobniczą
Gra świateł zaburza kolory piecuszka, ale śpiew pozwala łatwo go rozpoznać

Piecuszek waży mniej niż 10 gramów, a w wyglądzie występuje brak różnic między samcem i samicą. Na lęgowiska pierwsze przylatują samce, czasami nawet do 2 tygodni przed samicami. Głos śpiewających samców zajmujących tereny lęgowe można usłyszeć mniej więcej w okolicy kwietnia. Dobrze ukryte, kuliste gniazdo zakładane jest na ziemi. Budowane jest przez samicę zwykle około 4-6 dni.

Piecuszki są głównie owadożerne, polują m.in. na owady latające, ich larwy i pająki.  Można je spotkać w całym kraju, zamieszkują lasy liściaste i mieszane. Występują też między innymi na ich obrzeżach, w zakrzywieniach, parkach leśnych. Może wystarczyć im kilka drzew i wyższych krzewów.

Jest bardzo żwawy i przez to nie jest łatwy do uchwycenia w obiektywie.
Spójrzcie na te pazurki

Piecuszek jest długodystansowym migrantem. Jego tereny lęgowe to północna i środkowa Europa oraz Azja, zimuje w subsaharyjskiej Afryce. W jedną stronę potrafi pokonać 4000-14000 km, najdłuższą trasę pokonują ptaki z populacji na Syberii. Piecuszki są nocnymi migrantami, wykorzystując dzień na odpoczynek i znalezienie pożywienia. Zwłaszcza pokonanie obszaru Sahary jest dla nich istotną przeszkodą, stąd muszą zgromadzić zapas tkanki tłuszczowej przed tą podróżą. Podczas jesiennej migracji przez nasz kraj przelatuje tysiące osobników m.in. z populacji żyjących w Skandynawii. Migracje trwają od sierpnia do października.

Wierzch ciała jest szarawy/brązowozielony
Piecuszki często przemykają wśród gałęzi, wiosną wyśpiewując swoją piosenkę

Literatura:

Migracje zwierząt, Ben Hoare, 2009, Muza SA

Aneta

Subskrybuj
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
Zobacz wszystkie komentarze