Droździk (Turdus iliacus, ang. redwing), to ptak z rodziny drozdowatych. Nazywany jest też drozdem rdzawobocznym, co jest dość adekwatne do jego wyglądu. U nas można spotkać głównie droździki na przelotach migracyjnych, które gniazdują w północnej Europie (wiosenna migracja trwa od marca do maja, jesienna od września do listopada). Warto jednak zaznaczyć, że niewielka populacja podejmuje lęgi u nas (w latach 2013–2018 było to szacunkowo 50-150 par). Polska stanowi południowo-zachodnią granicę ich zasięgu gniazdowania.
Droździk występuje od północnej Europy aż do wschodniej Syberii. Wędruje na relatywnie małe odległości, głównie zimuje w Europie Zachodniej i na wybrzeżu Morza Śródziemnego, część populacji w okolicach Morza Czarnego oraz Kaspijskiego (można go też spotkać w północnej części Afryki).
To nocny migrant, wędruje w stadach. Istnieje coraz więcej dowodów na to, że migrujące nocą ptaki mogą być narażone na działanie sztucznego oświetlenia w miastach (artificial light at night – w skrócie ALAN), które może powodować dezorientację i podwyższoną śmiertelność, ponieważ ptaki są przyciągane do oświetlonych obiektów. Badania w tym temacie prowadzone były głównie w Ameryce Północnej i wskazują, że dla gatunków migrujących w nocy, jasne, sztuczne źródła światła związane z obszarami miejskimi mogą zakłócać naturalne przebiegi wędrówek. Brakuje badań oceniających wpływ ALAN na europejskie populacje, ale te prowadzone na wybranych gatunkach drozdów m.in. droździka, bazujące na ilości nawoływań na danym obszarze, sugerują ich zwiększoną obecność w jaśniejszych częściach miasta podczas migracji.
Wyróżniamy dwa podgatunki droździka Turdus iliacus coburni występujący na Islandii i Wyspach Owczych oraz nominatywny Turdus iliacus iliacus na pozostałych obszarach.
Droździk waży przeciętnie około 50-75 g. Europejska populacja szacowana jest na 25-40 mln osobników. Jego głównym pokarmem w okresie lęgowym są bezkręgowce, w tym chrząszcze, ślimaki, gąsienice, dżdżownice. Poza sezonem lęgowym je też nasiona i owoce m.in. jarzębiny i jałowca. Ze względu na spadek liczebności populacji w ciągu ostatnich 15 lat, jego obecny status na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) to NT (Near Threatened; bliski zagrożeniu).
Dla zainteresowanych:
Chodkiewicz T., Chylarecki P., Sikora A., Wardecki Ł., Bobrek R., Neubauer G., Marchowski D., Dmoch A., Kuczyński L. 2019. Raport z wdrażania art. 12 Dyrektywy Ptasiej w Polsce w latach 2013-2018: stan, zmiany, zagrożenia. Biuletyn Monitoringu Przyrody 20: 1–80
Gillings S, Scott C., 2021. Nocturnal flight calling behaviour of thrushes in relation to artificial light at night, Ibis 163, 1379–1393
uwielbiam takie zdjęcia