W porze jesiennej migracji na wybrzeżu spotkać można ciekawie ubarwione siewkowate. W ich wyglądzie wyróżniają się pomarańczowe nogi, ciemny dziób, ciemnobrązowy wierzch ciała oraz charakterystyczny ciemny śliniak. Te ptaki to kamuszniki (Arenaria interpres ang. Ruddy Turnstone), na przelocie widywane są najczęściej osobniki młode lub dorosłe w szacie spoczynkowej. Angielska nazwa kamusznika jest bardzo trafna, ponieważ w szacie godowej ma rudawe akcenty, a pożywienia szuka głównie odwracając kamienie. Również jego łacińska nazwa nie jest przypadkowa- pierwszy człon pochodzi od słowa arena (piach, piaszczysty), drugi może być tłumaczony jako przekładać (np. kamienie). Poza przekładaniem kamieni kamusznik często szuka też drobnych owadów w wodorostach, zjada wnętrza małży znalezionych na brzegu, skorupiaki, zje też padlinę i pokarm roślinny.

Kamusznik to średniej wielkości ptak z rzędu siewkowych
W szacie godowej samiec kamusznika prezentuje czarno-biały rysunek na głowie i szyi i rudobrązowy wzór na upierzeniu.
Dorosły odpoczywający na piasku

Kamuszniki są widywane w Polsce na przelotach, a na miejsca gniazdowania wybierają głównie obszary arktyczne lub subarktyczne- wybrzeża Skandynawii, Grenlandii, Azji oraz Ameryki Północnej. Gniazda zakładają na kamienistych wybrzeżach, na nadbrzeżnych łąkach z kamieniami lub na obszarze tundry blisko morza. Obie płcie są do siebie podobne, w szacie godowej samica jest mniej kontrastowo wybarwiona. Młode przypominają dorosłe w szacie spoczynkowej.

Czasami trzeba się zanurzyć, żeby znaleźć coś na obiad 😉
Chociaż tym razem trzeba szukać dalej
Wśród tych zielonych alg często kryją się małe żyjątka

Kamuszniki podejmują się długodystansowych migracji. Populacja północnoeuropejska zwykle zimuje na wybrzeżach Europy i Afryki. Ich obszar gniazdowania jest bardzo rozległy i obejmuje też Syberię i Alaskę, a zimujące osobniki mogą lecieć aż do Australii. Podgatunek zamieszkujący północne arktyczne obszary Ameryki Północnej podczas migracji wykorzystuje jako bazę pokarmową jaja skrzypłocza –jest to gatunek stawonoga, będącego żywą skamieniałością. Podczas powrotnej wiosennej wędrówki ptaków (z Am. Południowej na arktyczne tereny gniazdowania w Kanadzie) jednym z bardzo ważnych miejsc postojowych jest Delaware Bay, znajdujące się na północno-wschodnim wybrzeżu USA. Każdego roku o tej samej porze (okolica maja) skrzypłocze zbierają się na brzegu morskim, aby podczas przypływu złożyć jaja na brzegu wody. Tarło trwa do 6 tygodni, skutkując pojawieniem się miliardów małych jajeczek zakopanych przy brzegu na plaży. Ptaki zatrzymują się w celu uzupełnienia zapasów tłuszczu niezbędnych, aby kontynuować wędrówkę. Najedzony ptak może podwoić swoją masę ciała w ciągu dwóch tygodni, spożywając ponad 130 tysięcy jaj. Kamuszniki nie są jedynym gatunkiem korzystającym z tej możliwości nadrobienia masy- w miejscu tym zatrzymuje się też wiele innych gatunków z rzędu siewkowych (np. biegusy zmienne, biegusy rdzawe, piaskowce) oraz mewy. Duże zgromadzenia wielu gatunków ptaków, niestety sprzyja też przenoszeniu wirusów np. grypy.

Kamuszniki lubią kamieniste plaże, w końcu nazwa ‘ruddy turnstone’ nie wzięła się znikąd
Tu na jesiennym przelocie w szacie spoczynkowej
Często można je spotkać szukające drobnych żyjątek w wyrzuconych przez morze wodorostach
Ostatnie zdjęcie przed odlotem na zimowisko

Subskrybuj
Powiadom o
guest
4 komentarzy
Od najstarszych
Od najnowszych
Inline Feedbacks
Zobacz wszystkie komentarze
Ania
Ania
2 lat temu

Jestem w szoku, że lecą aż do Australii! Czy nie obawiają się tam sezonowych pożarów i całej krwiożerczej fauny?
Bardzo mi się podoba ich upierzenie, wyglądają na nonszalancko wystrojone 🙂

Beti
Beti
2 lat temu

Ależ te kamuszniki są ładne! Trochę jakby w kolorowe cętki – piękne 🙂 Jaka jest szansa zobaczenia ich w Polsce? I kiedy? 🙂