Pełzacze

Pełzacze to ptaki, które teoretycznie łatwo możemy spotkać w wielu miejscach np. w miejskim parku. Teoretycznie, bo jeżeli ich nie szukamy to bardzo łatwo można je przeoczyć na korze drzewa. Ich ubarwienie jest perfekcyjnie maskujące, jedyne co je może zdradzać to ruch.

W Polsce możemy spotkać dwa gatunki, bardzo do siebie podobne, często żyjące blisko siebie. Najłatwiej rozpoznać je po głosie. Są też drobne różnice w wyglądzie, ale w terenie są bardzo trudne do odróżnienia (można je ocenić na zdjęciu z bliska, jeżeli są na nim cechy rozpoznawcze). Są osiadłe, co oznacza, że bez problemu spotkamy je u nas zimą. Mogą też w tym czasie dołączać do innych wróblowych.

Pełzacze są owadożerne – owadów, ich larw i pajęczaków szukają w korze drzew. Poruszając się po drzewie, wspinają się po spirali okrążając drzewo, zaczynając od podstawy na coraz wyższy poziom, będąc blisko czubka zlatują na inne drzewo i znowu się wspinają. Pióra tworzące ogon są sztywne, służą pełzaczom za podpórkę („trzecią nogę”) i pomagają podczas wspinaczki. Nie ma wyraźnych różnic między samcem i samicą, młodymi i dorosłymi. Pełzacze gniazdują w zagłębieniach odstającej kory lub w szczelinie kory drzewa. Często miejsca występowania obu bliźniaczych gatunków się pokrywają i nie należy sugerować się nazwą jako miejscem, gdzie można je znaleźć.

Pełzacz leśny (Certhia familiaris ang. Treecreeper) ma wyraźniejszą brew, odrobinę krótszy i mniej zakrzywiony dziób i śnieżnobiały spód ciała. Gniazduje w szerokim pasie w znacznej części Europy przez Azję, aż do Japonii, występuje też w Ameryce Północnej. Jego siedliskiem są często starsze lasy liściaste również te z domieszką iglastych, ale spotkamy go też w parkach i w górach do górnej granicy lasu. Waży zwykle 8-10 g.

Pełzacz ogrodowy (Certhia brachydactyla ang. Short-toed Treecreeper), pomimo nazwy jest najłatwiej spotykany w starych lasach liściastych, parkach i sadach. Dziób odrobinę dłuższy niż u leśnego, spód ciała biały z jasnobrązowym odcieniem po bokach. Tak jak wskazuje angielska nazwa, ma również krótszy w porównaniu do leśnego tylni pazur. Ma mniejszy zasięg niż pełzacz leśny, występuje w zachodniej, środkowej i południowej Europie aż do Morza Czarnego i w północnej Afryce. Nie spotyka się go w Skandynawii, ani na Wyspach Brytyjskich. Nie występuje w górach. Waży około 10 g.