Do rodziny altanników (Ptilonorhynchidae) należy aktualnie 27 gatunków ptaków, z czego osiem zamieszkuje Australię. Poza altannikiem lśniącym, o którym był poprzedni wpis, drugim dość charakterystycznym gatunkiem jest altannik królewski (Sericulus chrysocephalus; ang. regent bowerbird). To ptak z przewagą żółto-czarnych kolorów w upierzeniu, przez co przypomina naszą wilgę, tylko u wilgi proporcje kolorystyczne są nieco odwrócone. Podobnie jak u altannika lśniącego, tu również występują wyraźne różnice między płciami. Tylko samiec jest wyraźnie kontrastowy, a zarówno samica, jak i młode altanniki mają kamuflujące upierzenie, mniej rzucające się w oczy. I podobnie w tym przypadku Pan altannik buduje altankę z patyków, aby przypodobać się Pani altannik.

Tu również altanka służy jedynie do pokazów. Często jest dobrze ukryta w plątaninie paproci i winorośli na dnie lasu. Jej ściany altannik maluje na żółto, używając mieszanki śliny i soku ze zmiażdżonych liści. Okolica altany często jest przyozdobiona muszlami ślimaków, jagodami, kamykami i liśćmi. Właściwe gniazdo budowane jest przez samicę z gałęzi i liści do którego składa 1 do 2 jaj. Wyłącznie ona zajmuje się młodymi.

Cechą charakterystyczną dorosłego samca są żółte skrzydła i żółta głowa od nasady dzioba aż do szyi, oraz żółty dziób i oko 
Pełne barwy upierzenia samiec nabywa w czwartym lub piątym roku życia

Altanniki żyją w południowo-wschodniej części Australii, ich siedliskiem są głównie lasy tropikalne. Odżywiają się owocami, których w lesie deszczowym nie brakuje, polują też na owady, np. cykady. Moje zdjęcia zostały wykonane w parku narodowym Lamington National Park w Queensland, gdzie altannik królewski jest jednym z flagowych gatunków tam występujących. Samiec przyleciał w okolice miejsc piknikowych, zapewne licząc na to, że znajdzie szybką przekąskę z zjedzenia pozostawionego przez ludzi. Sesja nie trwała zbyt długo, ptak posiedział krótką chwile na gałęzi i po kilku minutach wrócił do lasu.

Chociaż populacja tego gatunku liczbowo nie jest znana, to według IUCN ma przyznany status LC, ze względu na w miarę stałe lokalne spotkania.  

Żółte oczy samca przyjmują taką barwę już w drugim roku życia. I tylko po tym można odróżnić go tu od samicy
W odpowiednim świetle widać, że jego kolory są żółto-pomarańczowe
Głównym zagrożeniem dla altanników jest utrata siedlisk i wycinka lasów

Literatura

BirdLife International. 2016. Sericulus chrysocephalus. The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T22703676A93932309

https://www.environment.nsw.gov.au/topics/animals-and-plants/native-animals/native-animal-facts/bowerbirds

CB Frith, 1995. Cicadas (Insecta: Cicadidae) as prey of Regent Bowerbirds ‘Sericulus chrysocephalus’ and other bowerbird species (Ptilonorhynchidae), Sunbird 25 (2)

Subskrybuj
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Od najstarszych
Od najnowszych
Inline Feedbacks
Zobacz wszystkie komentarze